Eğitim gönüllüsü Taner Koçyiğit, 14 yıllık Pakistan hayatını anlatmaya devam ediyor. Beşinci bölümde, ilk görev yeri olan Attock şehrinde geçen ilk Kurban Bayramı’nı bir arkadaşının ağzından aktarıyor.

Beşinci Bölüm:

Bir Kurban Bayramı programı için Mustafa ve İlhan beyler Peşaver’e on tane büyükbaş hayvan almak için gitmişti. Peşaver’den gelirken kendileri de hayvanları taşımak için kiraladıkları aracın önüne oturup geliyorlarmış. Birden büyük bir gürültü duymuşlar ve arkalarına dönüp baktıklarında hayvanların atlayarak kaçmaya başladıklarını görmüşler. 🙂 Hemen durup etraftaki köylülerin de yardımlarıyla yolun ortasında sağa sola kaçan inekleri yakalamaya çalışmışlar. Uzun süre hayvanları aramışlar.

Bu olayın detaylarını ve Attock’ta geçirdiği kurban bayramını Mustafa Bey’in kendisinden dinleyelim: “Hayvanları getirirken büyük bir ses duyduk. Şaşkınlıkla dönüp baktığımızda hayvanların arabadan atladıklarını ve etrafta dolaşmaya başladıklarını gördük. O an çok endişelendim; ‘Türkiye’den bize güvenip kurbanlarını ta buralara gönderen irsanlara, burada et taahhüt ettiğimiz ailelere ne diyecektik! Çoğu kendi okulumuzda öğrenci olan çocuklara ‘et getireceğiz’ diye söz vermiştik, ya bulamazsak ne yaparız!’ gibi şeyler düşünüyordum. Ama bir taraftan da hayvanları arıyorduk. Şükürler olsun uzun uğraşlar sonucu tüm inekleri bulduk.

Et dağıtırken yaşadığımız unutulmaz hadise

Attock şehrine vardığımızda hemen inekleri okulun bahçesine bağlayıp ertesi günkü Kurban Bayramı hazırlıklarına başladık. Bayramın ilk günü veli ve öğrencilerimizin yardımıyla hayvanları kurban ettik ve ihtiyaç sahibi ailelere dağıttık. Bunu yaparken, yıllarca et yemeyen ve bizim götüreceğimiz etleri sabırsızlıkla bekleyen insanların varlığına yakından şahit olduk.

Bu kadar maddi sorunları olmasına rağmen bir velimize et götürdüğümüzde bizi çok duygulandıran bir hadise oldu. O aileye meğer bizden önce başka birileri tarafından et getirilmiş, aslında biz de et vereceğimizi söylemiştik ve eğer isteseydi başka kişi veya kuruluştan et aldığını söylemeyebilirdi ve bizden de alıp yiyebilirdi. Ancak “Bize et geldi ama şu komşumuzun daha çok ihtiyacı var, siz bu etleri onlara verin.” dedi ve bize unutulmaz bir ders verdi.

O an hissettiğim derin duyguları şimdi dahi ruhumda hissedebiliyorum. Hayatımdaki geçirdiğim en tatlı Kurban Bayramı’nın Attock’ta geçtiğini söyleyebilirim. Çok özlüyorum, oradaki samimi insanları ve öğrencilerimizi. Allah tekrar nasip ederse mutlaka gidip o insanlara hizmet etmek isterim.

Devam edecek…

***

Dördüncü Bölüm: Aylarca aradığımız okul binasını Allah ayağımıza gönderdi