Uçurtmaların uçmadığı gökyüzü

münzevi fısıltılar şehri

kaldırımlarda görülmeyen kadınlar

Varken yokluğun resmi

Adımlarımda nefes nefese kalmışlık

Adımlarımda astım tükenmişliği

Ya Baki, zail gerisi

Çürümüş matemleri toplayanlar var mıdır?

Analitik bilmeceler tarassutunda

Dalındaki son güle dokunmak gibi zalim

Gözyaşlarında gizlenemeyen dert gibi naif

Devlerin boğuştuğu mekanda

yeldeğirmeni hüznü benimki

adını dünya üzerinde duymuş kaç insan vardır

kaç yabancı kıskanmıştır bekaretini

Seyyar bir gondolda sallanma şenliğidir

çocukların gözlerindeki mavi

atlasında yetim düşmüş coğrafya

ah binlerce kilometrelik sevda

lehçeli konuşan nadir misafirlerin dilleriyle

kimselerin duymayacağı bahar şarkıları söylüyorum

Siz korkmaya devam edin…

Ben, mavi bakışlıların gamzesinde masmavi gülüyorum