PakTürk Okulları’nın Türk öğretmen ve idarecileri 2016 sonunda aileleriyle birlikte siyasi iradenin kararı ile Pakistan’dan ayrılmak zorunda kaldı. Öğretmenler, hayatını adadıkları ülkeye sessizce veda ederken Pakistan topraklarına çok anlamlı bir hatıra bıraktı.

PakTürk Okulları’nın öğretmen ve idarecileri çeyrek asırlık Pakistan tarihinde en zor, en kötü günlerini şüphesiz 2016’nın son aylarında yaşadı. Rüyada görseler inanmayacakları acı ve haksız bir gerçekle karşı karşıya kaldılar. Siyasi irâde, öğretmen ve idarecilerden kendilerini adadıkları öğrencilerinden, okullarından ayrılmalarını, dahası Pakistan’ı terk etmelerini istemişti.

Bu karara uymak, onlar için ‘eti tırnaktan ayırmak, kalbi yerinden söküp atmak’ kadar zordu. Ne varki, sevgiyi rehber edinmiş muhabbet fedaileri, her zamanki gibi kavgayı değil fedakârlığı tercih edecekti. Acılarını gözlaşlarıyla yumuşatıp yüreklerine akıttılar ve sessizce ayrılmaya karar verdiler; ama uğruna nice zorlukları göğüsledikleri Pakistan topraklarına sembolik bir hatıra bırakarak.

Fedâkar öğdetmenlerimize vefa

Tarihler 21 Kasım 2016’yı gösterdiğinde Queatta’daki PakTürk Okulu’nda anlamlı ve bir o kadar da hüzünlü bir porogram düzenlendi. Okulun Türk idareci ve öğretmenleri ile aile üyeleri Pakistan sevgisini önce kelimelere, resimlere döktü ardından o mektupları ‘kalp’ten bir kutuya koyarak toprağa gömdüler.

Gözyaşlarının derin hıçkırıklara karıştığı bu tarifi zor tören o tarihlerde www.hizmetnews.com sitesinde haber olarak yayınlandı. Balochistan Voices isimli YouTube kanalından da programın görüntüleri paylaşıldı. Söz konusu haber ve videoyu fedâkar öğretmenlerımize vefa adına bir kez daha sunuyoruz:

Cumartesi günü PakTürk okullarının Spiny Road Kampüsü’nde Türk çalışanlara bir veda töreni düzenlendi. Törene öğrenciler, Quarry Road Kampüsü velileri, Jinnah Town Kampüsü velileri ve Spiny Road Kampüsü velileri katıldı.

Yeni okul açma planları akim kaldı

Toplantıya iştirak edenlere hitaben yaptığı konuşmada okul müdürü Osman Arslanhan, hayatlarının 22 yılını Pakistan halkına adadıklarını söyledi. Amaçlarının eğitim alanında Pakistan halkına hizmet etmek olduğunu ve Jinnah Town’da bir kız koleji ve bir öğretmen eğitim akademisini 2017 Şubat ayında açmayı planlamış olduklarını belirten Arslanhan, bunların şimdilik gerçekleşemeyecek birer rüya olarak kaldığını vurguladı.

Gayeleri, Pakistan’daki cehaleti sona erdirmek ve ülkeyi daha yaşanası bir yer haline getirmekti. Maalesef bunun gerçekleştiğini göremediler. Ayrılacakları için üzüntü duyarlarken kalpleri hala Pakistanlılarla birlikte atıyor. Sadece tatil zamanlarında kendi ülkelerini ziyaret ettikleri günler dışında, Pakistan her zaman için onların vatanı oldu. PakTürk, 2017 Şubat ayında Jinnah Town semtinde bir kız koleji ve bir öğretmen eğitim akademisi açmayı planlıyordu. Türk öğretmenlerin ülkeden zorla çıkarılması nedeniyle tüm ebeveynler hayal kırıklığına uğradılar ve derinden üzüldüler. Çok üzgün olan veliler yaşlı gözlerle okulların Türk çalışanlarına veda ettiler.

Pakistan’ın kaderi bu muydu?

Osman Arslanhan ve diğer öğretmenler, Türk öğretmenlerin gönüllerinden gelerek hazırladıkları ve Türk çocukların yaptığı çizimlerle dolu bir kalbi sembolik bir cenaze töreninde gözyaşları ile defnettiler. Bu sembolik program tüm katılımcıları “Pakistan halkının kaderi bir kez daha öksüz kalmaları mıydı?” düşüncesine sevketti. Öğrencilerin manevi ebeveynleri, sevgili öğretmenleri tüm isteklerini, öğrencilerini, sevgilerini ve şefkatlerini geride bırakarak ayrılmak zorundalar. Pakistan halkına iyi günde de kötü günde de deprem, sel ve afet zamanları fark etmeksizin hizmet ettiler.

Onlara derslerini anlatan, yol gösteren ve özgüven aşılayan öğretmenlerinin kaderine gözyaşı döken öğrencilerin hali yürekleri burktu. Kalbin sembolik cenaze ve defin töreni herkesi hüzün ve kalp acısıyla ağlattı.