Eğitimci Yavuz İlbay, Quetta’da öğretmenlik yaptığı dönemden renkli bir hatıra paylaştı. Urducayı yeni öğrendiği bir dönemde yaşanan hadisenin sizleri de tebessüm ettireceğini umarak paylaşıyoruz.

Quetta’da 2004 ya da 2005 yaz aylarında değerli bir arkadaşla bir araya gelmiştik. “Üstümdeki t-shirt ve kot baya eskidi, 2. el pazarına gidip bakalım, güzel bir şey bulursak alayım.” dedi. O pazarlarda 2. el ne ararsan bulursun, çok uygun fiyatlara, marka gömlekler, Nike kramponlar, vs. Kulakları çınlasın arkadaşın, daha sonra zaten Quetta’dan birisiyle evlendi.

Bir dükkanda güzel bir t-shirt ve kot pantolon buldu. Denemek için giydi, gayet de iyi yakıştı ve daha üstünden çıkarmadan “Bunları alıyorum!”’ dedi. Aldığı kıyafetler üzerinde olduğu halde parasını verip çıktık. Galiba 50-60 rupi civarındaydı. O zamanlar 1$’ın değeri 58-60 rupi kadardı.

Dışarı çıkınca bir ‘rakşa’ durdurduk ve çalıştığımız okulun adresini verip kaç rupiye götüreceğini sorduk. Malum, oralarda taksi yerine genelde Rikshaw (Rakşa, 3 tekerlekli bisiklet veya motorsiklet) vardır, çok fazla. Hoş ikimizin de ilk yılları, Urducamız o kadar iyi değil. Rakşacı adam Paçis rupi, yani 25 rupi istemiş. Bizim arkadaş “Paçis(25) bohot he bhai jaan, çarlis(40) kardhe.” diye pazarlığa tutuştu. Yani adam bizden 25 rupi istiyor biz de peças (50) diye anlıyoruz ve “Paçis çok çarlis olsun!” diyoruz.😂 “25 rupi çok, 40 rupi olsun.” diye pazarlık yapıyoruz. Neyse ki adam insaflı çıktı da elleriyle sayarak 25 gösterdi ve bindik rakşaya.

Okula doğru giderken bir de ne unuttuğumuzu hatırladık, ‘güler misin ağlar mısın’ hesabı bir durum gerçekten… Arkadaş 2. el dükkanda beğendiği t-shirt ve kot pantolonu denemek için giyince üstünden çıkardığı elbiseleri orada unutmuştu!.. Şimdi eski elbiselerini almak için geri dönsek gidiş-geliş bir kez daha rakşa parası vereceğiz, “Astarı yüzünü geçecek; gitmeye değmez!” dedik. Allah’tan unuttuğu kıyafetlerin ceplerinde bir şey yokmuş da gidip almaya gerek kalmadı.

Tabi okula geldik ama ‘gülünecek’ halimize hâlâ gülüyorduk…😆😂

Hey gidi güzel günler!..