Önceki yazılarında Pakistan’ın sebze ve meyvelerini anlatan Araştırmacı Doğan Yücel bu kez sokak yemeklerini yazdı: Çoğu adıyla, tadıyla Türklerin yabancısı olduğu bu lezzetlerin bir kısmı ilk denemeden sonra alışkanlık yapar.

SOKAK LEZZETLERİ

Mısır: Mısırlar akşamdan kabuklarıyla haşlanır. Sabahleyin büyükçe bir sepete kül konulur. Küllerin arasına köz karıştırılır. Haşlanmış mısırlar da bu közlü külün içine saklanır. Hava zaten sıcak olduğundan mısırlar hiç soğumaz. Kaç tane mısır isterseniz küllerden çıkarılır. Mısırların kabukları soyulur ve tuzlanıp baharat döküldükten sonra ikram edilir. 

Samosa:  Genellikle baharatlı patates püresi harcıyla yapılır. Yufkalar muska şeklinde katlanır. Kızgın yağda kızartılır. Sos veya ketçap dökülerek yenilir.

Pakora: Mercimek ve nohut unu karışımından yapılır. Soğan, baharat da eklenir. Hazırlanan harç kızgın yağda lokma gibi pişirilir. Pakistan’da samosa ve pakoranın olmadığı bir şehir ya da Ramazan iftarı düşünülemez.

Gol kappa: Buğday unu ve irmik yufkasının lokma gibi yağda kızartılmasıyla yapılır. Kızartıldıktan sonra şişen gol kappalara parmakla bir delik açılır. İçine konulan patates, nohut vb. şeylerle birlikte veya başka soslar dökülerek yenir

Fıstık: Tuzlu ve haşlanmış yer fıstıkları seyyar sokak satıcılarınca özellikle nüfus kalabalığı olan yerlerde satılır. El terazisinde tartıldıktan sonra altı yanan kumda biraz ısıtılır. Kevgirle kumlar elendikten sonra sıcak sıcak kese kâğıdına konularak yenir. Arada ağza kum gidebilir onun için yemeden önce dikkat etmekte fayda var.   

Havuç: Pakistan’da havuçlar çok iri olur. Eşek arabasının arkasında veya seyyar tezgahlarda soyularak satılır. ikram edilmeden önce bıçakla dilimlenir. Tuzlanıp baharatlandıktan sonra ikram edilir. Tane hesabıyla alınır.

Barbunya piyazı: Soğanlı ve baharatlı olarak hazırlanır. Özellikle parklarda seyyar satıcılarca ellerindeki geniş kaplardan bardak usulü satılır.

Acur: Acur da havuç gibi satılır. Çıtır çıtır yenir.

KAHVALTILIKLAR

Çene: Çene Türkçe nohut demektir. Çok acılı ve iyice ezilmiş olarak satılır. İnsanlar taze kepekli tandır ekmeğiyle alıp yer. Genelde şeffaf poşete konulup satılır. Evde veya işyerinde tabağa dökülüp yenir.

Nehari: Baharatlı tandır kebabı gibidir. Akşamdan kısık ateşe konulur, sabaha kadar pişer. Sabahleyin kahvaltıda yenir. Zaten adı üstünde ‘sabahlık’tır. Tavuk, koyun veya dana etinden yapılabilir. Pakistan’da çok yaygın yemeklerdendir. Babürlülerden kalma Türk yemeklerinden olduğu söylenir.

Halim: Dövülmüş mercimek unu, buğday unu ve iyice erimiş etten pişirilen bir yemektir. Neredeyse yumuşak bir macun kıvamına gelir. Etler iyice pişmiş olduğundan erir. Sıcak ekmekle yenir.

Dalmaş: Nohut benzeri bir bakla olan maş ile Urducada ‘dal’ denilen kırmızı mercimek ezmesidir. Çok acılı olmaz. Sıcak tandır ekmekleri olan beyaz undan nan veya kepekli undan çapati ile yenir.

Takatak: Büyükçe bir sacın üzerinde domates, biber ve etin demir spatulalarla ezilmesiyle yapılır. Bir nevi tantunidir. Yol kenarlarında yapılan sabah kahvaltılarının vazgeçilmezlerindendir. Sacın üzerine pişirilirken tak tak vurulduğundan bu adı almıştır.

Paratha: Yağlı katmer de denebilir. Sacda pişirilir. Gözleme benzeri patatesli olan çeşitleri de vardır. Marketlerde dondurulmuş hazır şekilde satılan şekli de bulunur.

KURUYEMİŞLER

Çam fıstığı: Dünyanın başka ülkelerine göre çam fıstığının fiyatı çok daha uygundur. Çargoza denir. Çam kozası anlamına gelir. Kabuklu veya kabuksuz olarak satılır. Genelde Patan veya Özbekler kuruyemiş dükkânlarında satar.

Badem: Badem iklimin de elverişli olması sebebiyle bolca bulunur. Özellikle kuzeyde Peşaver taraflarında ziraatı yapılır. Afgan bademinin dünyada rakibi var mıdır bilmiyorum. Hem çok iri ve yayvandır hem de kabuğu çok ince olup elle ezilecek kadar yumuşaktır.

Kaju: Pakistan’da hemen hiç yetişmez ancak sevilen ve çokça tüketilen kuruyemişlerdendir. Hayırpur’da hurmaların çekirdekleri çıkarıldıktan sonra kaju ile doldurulup satılır. Bu bademli hurmalardan Hayırpur’daki arkadaşlara getirmelerini rica ederdik. Yazın Türkiye’ye giderken eşe dosta hediye olarak götürürdük.