Uzun yıllar Pakistan’da görev yapan eğitimci Osman Arslanhan, Türkiye Süper Ligi’nde Beşiktaş’ın şampiyonluğunu ilan etmesi üzerine zihninde canlanan hatıraları yazdı. Beşiktaş’ın renkleri sayesinde bir Cumhurbaşkanı, bir siyasi parti ve Türk öğretmenlerin nasıl ortak noktada buluştuğunu anlattı.

Pervez Müşerref, Cemaati Ulema-i İslam (JUI) ve PakTürk Okulları öğretmenleri… Bu üç birbirinden farklı unsur nasıl olur da kendi ilgi alanları dışında bazılarına göre gurur verici, bazılarına göre gülmeye sevk edici, bazıları içinse şaşkınlık ve korkuya sebep olabilecek bir noktada buluşabilirdi?

Pakistan’ın eski Cumhurbaşkanı Pervez Müşerref bir dönem Türkiye’de yaşamış ve eğitim görmüş, iyi derecede Türkçe konuşabilen birisiydi. Türk gazeteci ve ziyaretçilerle buluştuğunda mutlaka Türkçe birkaç kelam ederdi. Bu da doğal olarak bizlerin televizyonlarda gördüğümüzde çok hoşuna giderdi. Eğer uzun bir söyleşiyse konu mutlaka Türkiye’nin büyük futbol takımlarından Beşiktaş’a da gelirdi. Zira kendisi bir Beşiktaş taraftarı, hatta Beşiktaş Kulübü Kongre Üyesi idi. Bir keresinde Beşiktaş’ı bir Pakistan takımı ile maç oynamak üzere özel olarak Lahor’a bile davet etmişti.

Partinin bayrağı ve Beşiktaş’ın renkleri…

Bu ortak noktanın bir diğer unsuru da Pakistan’da etkin siyasi partilerinden JUI idi. Bu parti çoğunlukla ya koalisyon ortağı oluyor yahut önemli bir muhalefet partisi olarak ülke siyasetinde etkin şekilde yer alıyordu. “Eğitimci ve öğrencilerin siyasetle ne işi olabilir?” diyeceksiniz. Elbette haklısınız, bizi ve öğrencileri ilgilendiren kısım ise işte tam burada başlıyor. Partinin bayrak rengi Beşiktaş’ın forma rengi olan siyah- beyaz olmasa belki bu kimsenin dikkatini çekmeyecek ve belki de partinin adını Beşiktaş’a aşina olan kimse bilmeyecekti. Aslında çoğu Beşiktaş taraftarlarının çoğu partinin adını dahi bilmiyordu ve tarif etmeleri gerektiğinde kısa yoldan “Beşiktaş Partisi” deyip geçiyordu.

Türk sporunu takip eden bir grup Pakistanlı futbol aşığı, Beşiktaş’ın maçı olduğu bir gün, Türk öğretmenlerle yurttaki büyük ekranda maç izlemeye karar verirler. Yolda giderken gözleri direklerde asılı bulunan mezkûr partinin bayraklarına ilişir. O zaman bir seçim döneminden geçiliyor olsa gerek, ‘bu anlık aydınlanma’ Beşiktaş’ın renklerine gönül vermiş bir avuç taraftarı daha oracıkta mağlup ediverir! Gidip birkaç siyah-beyaz bayrağı direkten sökmeye karar verirler. Ancak tam iş başındayken birileri onları yakalar ve “Ne yapacaksınız, niye alıyorsunuz bu bayrakları?” diye sorar. Maazallah bir kavgaya karışmaktan korkan futbolsever gençler, “Ağabey, kirlenmiş bunlar, yıkayıp tekrar asacağız!” diyerek paçayı kurtarır. Adamlar da “Aferin size!” diyerek onlara yol verir.

Kartal resimli forma ile gezmek…

Hazır yükselmiş adrenalin ile yurda varırlar ve heyecanla maçı izlemeye koyulurlar. Bayrakları gören karşı takımın izleyicileri daha başta 1-0 mağlup psikolojiyle ve şaşkın bakışlarla Beşiktaşlıları izlerler.

Dezavantajı da olmuştur siyah beyaz renklerin. “Kartal resimli (Beşiktaş’ın sembolü) formamı giyip gezeyim…” diyenler de girecekleri ortamları iyi düşünmek zorundaydı. Böyle ortamlarda heyecan, endişe gurur ve gülüşmeler hep iç içe yaşanmıştır.

Bu vesile ile Beşiktaş camiasının ve tüm Beşiktaşlı öğretmen ve öğrencilerimizin şampiyonluklarını tebrik ederim.