Eğitimci Ekrem Kara, Pakistan’da geçirdiği Razamanları ve teravih namazı ile ilgili bir hatırasını yazdı.

Öncelikle şunu demeliyim ki hayatımdaki en güzel Ramazan aylarını Pakistan’da yaşadım. Bütün ülke adeta Ramazanla yaşıyor. İş yerleri ve resmi daireler öğlene kadar açık. Sokaklarda sofralar kuruluyor ve insanlar hep beraber iftar yapıyor. 

Camilerin hepsinde hatimle teravih kılınıyor ve en az 1 saat 40 dakika sürüyor.

Unutamadığım bir hatıramı aktarayım: Bir Ramazan’da “Yan mahalledeki imamın sesi daha güzel!” diye duyunca terâvih için oraya gittim. İnanılmazdı benim için; cami kocaman olmasına rağmen avluya kadar dolmuştu. Namaz başladı ve 8’inci rekâtta elektrikler gitti. Hava sıcaklığı dışarda 40 derece civarında, içerisi hamama döndü. Hayatımda o kadar terlediğimi hatırlamıyorum. Namazı bırakamadım ve devam ettim. Rekât sonunda baktım, caminin yarısı boşalmış. 12’nci rekâtta tekrar elektrikler geldi ama elbiselerimiz yıkanmış gibiydi. Namazı sonuna kadar kıldık ve en çok manevî haz aldığım namazdı. 

Pakistan’a sırf Ramazan yaşamak için tekrar gitmek isterim. İftarlar şu şekilde oluyor: Önce meyve, su ve çorbayla oruç açılıyor ve akşam namazı kılınıyor sonra ana yemekler geliyor. Tek kelimeyla hârika bir durum.